Omdat Theodorus afkomstig was uit het plaatsje Sykeon, wordt hij ‘de Sykeoot’ genoemd. Over zijn jeugd worden kleurrijke verhalen verteld. Zijn moeder was de dochter van een herbergier; tegelijk fungeerde ze als prostituee, wat in herbergen indertijd niet ongebruikelijk was. Volgens de een was hij bij haar verwekt door een circusacrobaat, volgens de ander door een koerier van keizer Justinianus († 565).
Ook in het vervolg gaan de verhalen uiteen, zonder dat ze elkaar per se uitsluiten. Bij de een valt te lezen dat hij tot het christelijk geloof werd gebracht door een eersteklas kok. Deze was een christen en bereidde zulke heerlijke maaltijden dat de klandizie geweldig toenam, met als gevolg dat zijn moeder, oma en tante niet langer als prostituee hoefden bij te verdienen. Het was dan ook die kok die hem met het christelijk geloof in aanraking bracht.
Anderen vertellen dat niet ver van zijn huis een Sint-Joriskerk stond; het verhaal van deze ridderlijke heilige maakte grote indruk op de jongen. Reeds op 14-jarige leeftijd trok hij zich terug als kluizenaar, waarschijnlijk met de bedoeling in dienst aan God net zulke spectaculaire daden te verrichten als zijn grote voorbeeld. Hij legde zich dan ook een rigoureus verstorven levenswijze op. Zo trok hij de aandacht van de plaatselijke bisschop; na vier jaar reeds werd hij al diaken gewijd, en enige tijd later priester.
Nu ging hij op pelgrimstocht naar het Heilige Land, en leefde enige tijd als verstorven monnik in een kloostergemeenschap. Tenslotte kwam hij weer terug naar Sykeon. Enige tijd later koos de bevolking van het naburige Anastasiopolis hem – overigens geheel tegen zijn zin – tot bisschop. Gedurende de tien jaar dat hij zijn ambt uitoefende, bleek hij een toegewijd herder te zijn voor zijn mensen. Tussendoor zag hij kans zo nu en dan een bezoek te brengen aan zijn geliefde kloosters en toen hij eenmaal een geschikte opvolger had gevonden, deed hij afstand van zijn waardigheid en trok zich in de eenzaamheid terug om zich geheel en al aan gebed en versterving te kunnen wijden. Hij verrichtte vele wonderen en genezingen.
Volgens zeggen zou Sint Joris hem tevoren het moment van zijn dood hebben geopenbaard: het overkwam hem op 22 april 613.
Patronaten
Zijn voorspraak wordt ingeroepen om ongelukkig gehuwde echtelieden nader tot elkaar te brengen.
