Zij werd op 20 april 1568 als Isabella de Flores y Olivia in de Peruaanse hoofdstad Lima geboren. Op vijfjarige leeftijd zou zij al de geloften van kuisheid hebben afgelegd. Als jonge vrouw van twintig trad zij toe tot de Derde Orde van Sint Dominicus; bij die gelegenheid nam zij de naam Rosa aan.
Als tertiaris leidde Rosa haar godgewijde leven gewoon thuis in een tuinhuisje. Daar leefde zij een leven van boete en versterving, armoede en gebed. Zo liet zij zich vrijelijk steken en bijten door allerhande insecten; immers ook dat zijn schepselen Gods, zo redeneerde zij. Daarnaast leed zij aan allerhande pijnen en kwalen; zij droeg ze op ter intentie van de uitboeting van de zonden in de hele wereld. Behalve dat hielp ze ook behoeftigen en Indianen. Op haar 31e stierf zij.
Verering & Cultuur
Haar relieken bevinden zich in de dominicanenkerk van Lima.
In 1671 werd zij heilig verklaard. Daarmee was ze de eerste heilige van Amerikaanse bodem. Zij draagt als bijnaam ‘de Bloem van Lima’.
Zij is beschermheilige van Zuid-Amerika, West-Indië, de Filippijnen, Perú Lima en de haven van Lima, Callao; sinds 1668 ook van Sittard.
Bovendien is ze patrones van bloemisten, rozenkwekers en tuinlieden en wordt ze aangeroepen tegen besmettelijke ziekten, haarroos (vanwege haar naam) en bij familieruzies.
Tot aan 1978 hield men in het Vlaamse plaatsje Opoeteren in het tweede weekend van augustus de traditionele St-Rosakermis; sindsdien omgedoopt tot bosbessenkermis.
In de kunst wordt zij afgebeeld als dominicanes, vaak met een doornenkroon, omdat ze in haar lijden op Christus lijkt; soms met rozen, verwijzing naar haar naam, naar haar liefde en lijden.
Ook komt men beeltenissen tegen, waar zij het Jezuskind of een kruisbeeld draagt.
