Over haar wordt verteld in het bijbelboek Genesis, de hoofdstukken 22-27 en hoofdstuk 49.
Zij was een dochter van Betuël en een zus van Laban, de oom bij wie Jakob 14 jaar moest werken om diens door hem beminde Rachel te verwerven. Uitvoerig wordt verteld hoe zij de vrouw van Isaak is geworden. Zijn vader, Abraham, had zijn dienaar, Eliëzer, naar zijn land van herkomst, Haran, gestuurd om daar een vrouw voor zijn zoon uit te kiezen uit zijn eigen volk. Deze vatte post bij een put. Het eerste meisje dat hem eigener beweging te drinken aan zou bieden, zou zijn kandidate zijn. Zo maakte hij kennis met Rebekka. Zij was mooi en lieftallig. Opvallend in het verhaal is het feit dat zij uiteindelijk zelf mag beslissen of zij op het huwelijksaanzoek ingaat. Zij besluit met Abrahams dienaar mee te gaan. Zodra Isaak haar ziet, is hij verliefd. Zij werd voor hem een troost na het verlies van zijn moeder.
Na twintig jaar kinderloos te zijn gebleven schenkt zij het leven aan de tweeling Esau en Jakob. De jongste, Jakob, hield bij de geboorte de hiel van zijn eerstgekomen broertje vast: dat schijnt ook de betekenis te zijn van de naam Jakob. Rebekka zou een heerszuchtige natuur hebben gehad; ze zou ook licht geïrriteerd zijn geweest. Zij hield het meest van haar jongste zoon. Tezamen weten zij door middel van bedrog Esau de vaderlijke zegen en het eerstgeboorterecht afhandig te maken. Door een slim huwelijk in de familie regelt zij het zo dat Jakob gespaard blijft voor de wraak van Esau.
Zij werd tenslotte begraven naast haar man.
