Polycarpus werd omstreeks het jaar 69 geboren. Hij werd aangesteld tot bisschop van Smyrna in Klein-Azië (het huidige Izmir in Turkije). Volgens de overlevering was hij een leerling van de apostel Johannes, de geliefde leerling van Jezus. Polycarpus behoort tot de generatie van de Apostolische Vaders, wier geschriften veel gezag hebben in de Traditie van de Kerk. Van hem is slechts de Brief aan de Christenen van Filippibewaard gebleven.
In Antiochië was Polycarpus de gast van Sint Ignatius die daar bisschop was. Bekend is zijn verblijf in Rome waar hij met paus Anicetus de kwestie van de paasdatum trachtte te regelen. Polycarpus stierf omstreeks 115 de marteldood. Hij zou levend zijn verbrand in het amfitheater van Smyrna.
Gedachtenis
De liturgische gedachtenis van Sint Polycarpus vindt jaarlijks plaats op 23 februari. In de Romeinse ritus worden op die dag twee antifonen gezongen waarvan de teksten zijn ontleend aan de Passiovan Polycarpus, het relaas van zijn marteldood. Hij werd vervolgd omdat hij weigerde de staatsgoden te vereren en Jezus Christus af te zweren. De ik-persoon in deze teksten is Polycarpus zelf.
In de lauden wordt gezongen:
Zesentachtig jaar dien ik Christus en Hij heeft mij geen enkel onrecht aangedaan. Hoe zou ik dan mijn Koning kunnen vervloeken, die mij heeft verlost?
In de vespers zingt men:
Ik dank U, Heer, almachtige God, dat Gij mij waardig hebt gekeurd als één van uw martelaren deel te hebben aan de beker van uw Gezalfde.
