Zij werd op 28 januari 1572 geboren in de Bourgondische stad Dijon als dochter van de edelman Frémiot; hij was voorzitter van het Bourgondische gerechtshof. In 1592 trad ze in het huwelijk met baron Christophe de Chantal. Het werd een zeer gelukkig huwelijk, dat gezegend werd met vier kinderen. In 1601 echter kwam de baron om bij een jachtpartij. Vanaf dat moment wijdde Jeanne zich alleen nog maar aan de opvoeding van haar kinderen en aan de dingen van het geloof: gebed en werken van naastenliefde. Ze liet zich in haar geestelijk leven leiden door Sint Franciscus van Sales († 1622; feest 24 januari). Hij raadde haar aan een kloosterorde voor zusters te stichten. Dat deed ze en ze noemden zich ‘Visitandinnen’.
Genoemd naar het feest van Maria Visitatie (= dat Maria op bezoek gaat bij haar bejaarde nicht Elisabeth, die op dat moment al zes maanden in verwachting is van de latere Johannes de Doper).
Het klooster was vooral bedoeld voor weduwen en vrouwen die zich geroepen voelden tot een kloosterlijk leven, maar niet opgewassen waren tegen de strenge praktijken in de kloosterordes die er tot dan toe waren.
De zusters leidden een beschouwend leven; ze besteedden de meeste aandacht aan stil persoonlijk gebed. Daarbij hadden ze het voorbeeld van Maria voor ogen, van wie in het evangelie twee keer wordt opgemerkt: ‘Zij bewaarde al deze dingen in haar hart en overwoog ze bij zichzelf’ (Lukas 02,19.51). De zusters hadden daarbij een bijzondere verering voor het Heilig Hart van Jezus, dus voor zijn liefde en menslievendheid.
Toen Jeanne’s kinderen eenmaal hun bestemming hadden gevonden, had zij haar handen vrij om zich helemaal in te zetten voor haar Congregatie. Zij trok de Franse provincies tussen Lyon en Parijs door en zag nog tijdens haar leven, hoe ‘haar’ kloosterorde in hoog tempo uitgroeide tot 72 vestigingen.
Jeanne was zeer geliefd bij iedereen, zowel in haar familie als onder de medezusters in het klooster. Haar leidsman Franciscus van Sales noemde haar graag “de volmaakte vrouw”. Aan het eind van haar leven moest zij hevige pijnen naar ziel en lichaam doormaken. Ze stierf te Moulins, maar werd begraven in Annecy, Savoie. Daar rust zij tezamen met haar vriend en leidsman Franciscus onder het hoogaltaar in de kloosterkapel van de Visitatie.
Verering & Cultuur
In 1767 werd zij heilig verklaard. Tot op de dag van vandaag geniet zij grote verering.
Ze wordt afgebeeld als kloosterzuster, vaak met een hart waarin Jezus’ naam staat of de letters ‘IHS’ (= de eerste drie letters van Jezus’ naam in het Grieks; ook wel uitgelegd als Iesus Hominum Salvator = Jezus Mensenredder: zie 1 januari: JEZUS-Zoete-Naam).
Opvallend is dat ze in het Romeins Missaal op 12 december staat, en in het in 2001 in het Vaticaan geheel bijgewerkte Martyrologium (‘Martelaren- en Heiligenboek) op 12 augustus.
