Aanvankelijk was Florianus in dienst van het Romeinse leger als de hoogste ambtenaar onder de stadhouder van een gebied waarin het tegenwoordige Oostenrijkse en Italiaanse Tirol liggen. Doordat hij de vastgestelde leeftijd bereikte, werd hij gedwongen het leger te verlaten en met pensioen te gaan.
Hij ging wonen in het huidige St-Pölten, destijds Cetium geheten. Toen hij hoorde dat in Lorch (destijds Lauriacum) een veertigtal christenen was gearresteerd en ter dood veroordeeld, reisde hij in allerijl daarheen om te redden wat er nog te redden viel. Onmiddellijk werd ook hijzelf gearresteerd, omdat hij niet de gebruikelijke godsdienstige offers wilde brengen. Hij werd veroordeeld tot de dood door verdrinking. Het vonnis werd op 4 mei 304 voltrokken door hem van de brug over de Enns in de rivier te werpen.
Met hem stierf nog een flink aantal christenen.
