Palmzondag

Dit jaar is de viering van Palmpasen heel bijzonder. De school ‘De Opstekker’ is inmiddels al weer sinds de zomer ‘samen’.In de kerk willen we nu ook Palmzondag oecumenisch vieren. De kerkdienst wordt voorgegaan door dominee Annelieke Warnar enpastor Lucas Foekema. En samen met de school is een prachtige kerkdienst uitgewerkt.

Op Palmzondag herdenken we hoe Jezus in Jeruzalem feestelijk werd binnengehaald. Op een ezel kwam hij de stad binnen, samen met zijn leerlingen terwijl de mensen de jassen over de weg spreidden en kinderen hem toezongen met palmtakken in de hand. Iedereen is blij want met Jezus zal een nieuwe tijd aanbreken. Maar vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar. De vreugdevolle intocht zal spoedig gevolgd worden door het laatste avondmaal op witte donderdag, de laatste uren op goede vrijdag en stille zaterdag.

Eigenlijk laat de palmpasenstok die de kinderen voor deze viering maken al deze momenten zien. Het groene takje staat voor de takken waarmee de mensen en kinderen van Jeruzalem Jezus toejuichten. Het broodhaantje wijst naar het laatste avondmaal maar ook naar het verraad van Petrus. Het kruis vertelt over goede vrijdag. Maar de kleuren, het groen van de takjes en de eieren vertellen over het nieuwe leven. Over de goedheid van God die altijd sterker is. De palmpasenstok wijst dus eigenlijk ook al voorruit naar de opstanding en het Paasfeest. In deze viering willen we de altijd groene takjes en de palmpasenstokken zegenen. Dat doen we met water.

De natuur kan niet zonder water. De frisse lente-regen doet het groen ontluiken, doet de bloesem en de knoppen openspringen met de belofte van nieuwe vruchten en nieuwe oogst. Het water verwijst naar de schepping; levend water waaruit al het leven is voortgekomen. Ook mensen kunnen niet zonder dat levende water. Denk maar aan de woorden van Jezus: “Ik ben het water dat leven geeft” (Johannes 4). In de viering spreken we daarbij een gebed uit over de palmpasenstokken en de altijd groene takken. Met daarbij de gedachte dat de kinderen die ze ronddragen en de mensen die ze mogen ontvangen iets van zegen mogen ontvangen in hun leven. Opdat we het goede en de hoop maar vast mogen houden en uitstralen naar een ieder die we mogen ontmoeten.

Om tenslotte nog maar even terug te komen op dat broodhaantje. Het staat immers ook symbool voor Jezus die ons wakker schudt en vertelt dat het licht er aan komt.

Graag tot zondag 24 maart.
Pastor Lucas Foekema
Dominee Annelieke Warnar